Uitje 25 jaar VMBC het Anker, Neeltje Jans zaterdag 28 april 2007
Uitje 25 jaar VMBC het Anker.
Vandaag was ons jaarlijks uitje, en wel naar voormalig werkeiland Neeltje Jans bij de Oosterscheldekeering. Iedereen was op tijd aanwezig voor het vertrek van het uitje t.b.v het 25 jarig bestaan van VMBC ’t Anker.Over de A12 richting Rotterdam en via de Botlek de eilanden op, was de eerste stop in Stellendam. Alwaar in het Wapen van Stellendam de kofie met gebak klaar stond. Het viel voor de chauffeur niet mee om zijn 15 meter lange bus in het kleine staatje van Stellendam te keren. Maar uiteindelijk werd onze weg vervolgt richting Neetje Jans.
Tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland, ongeveer halverwege de 9 kilometer lange dam, ligt het voormalig werkeiland Neeltje-Jans. 4 Kilometer van deze weg bestaat uit grote schuiven die normalieter open staan, maar bij zware storm gesloten kunnen worden. Dit is in de geschiedenis van de waterkering pas/al 23 keer voorgekomen.
Op het huidge Neeltje Jans is o.a een tentoonstelling over het ontstaan van deze Oosterscheldekeering. Om ongeveer 12 uur kwamen we aan bij Neeltje Jans alwaar de tafels al gedekt waren voor ons. De werknemers in het restaurant vond ons wel enorme zoete kauwen, want na de broodmaaltijd was er geen Jam en Hagelslag meer over. Zou er bij ons iemand binnenkort naar de camping gaan ?????De rest van de middag mocht iedereen doen en laten wat hij/zij wilde. Een boottochtje, een 3d film of een bezoek aan een tentoonstelling bij 1 van de schuiven behoorde tot de mogelijkheden. Ook mede het mooie weer is het voor een ieder een zeer geslaagde middag geworden.
Om half vijf vertrokken we weer richting Breda, en wel naar Wagenberg, Restaurant de Ruif. Daar kregen we een diner voorgeschoteld, met de nodige drankjes erbij. [je krijgt immers dorst van de zoute zeelucht] We waren er immiddels ook achter hoe het zat met de Jam en de Hagelslag, er bleek toch iemand van ons aan het hamsteren geweest te zijn. Nu we wisten om wie het ging, hebben we uit voorzorg toen iedereen uit gegeten was, de restjes bij hem neergezet, met een plastic zak erbij voor het vervoer.
“Cor Steyn” zorgde voor de muzikale noot.Rond kwart over acht onze weg vervolgd, richting Nieuwegein, alwaar wij om negen uur tevreden arriveerden, en terug konden kijken op een zeer geslaagde dag.